Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 8 maart 2016

Steven van de Vijver over Vet arm, VPRO Boeken, 6 maart 2015


Hoge bloeddruk in Afrika een tikkende tijdbom

Steven van de Vijver is huisarts in Amsterdam, werkte eerder als tropenarts en heeft zich verdiept in welvaartsziekten in Afrika, waar armoede en corruptie diep geworteld zijn ondanks de huidige economische groei. Zijn boek Vet arm heeft als ondertitel Leven in de sloppenwijken van Nairobi.

Wim Brands begint met een spervuur van vragen die meer gebaseerd lijken op zijn eigen ervaringen met de medici, want de relatie met het onderwerp is ver te zoeken.
Een goede arts kan volgens Van de Vijver goed luisteren, zich inleven en is empathisch.
Omdat hij veel indrukken op zich af krijgt is een grote oplettendheid vereist. Iemand die vaak op het spreekuur komt met kleine klachten kan toch iets ernstigs onder de leden hebben.

Vervolgens springt Brands naar de ervaringen van Van de Vijver in Afrika.
Van de Vijver ging daar twintig jaar geleden voor het eerst naar toe als reiziger en werd gefascineerd door de intensiteit van het leven daar. In de opleiding voor tropenarts leerde over traditionele ziekten en daarna werkte hij in Congo. Daar kreeg hij meer aandacht voor welvaartsziekten. Vanaf 2011 deed hij een driejarig onderzoeksproject naar Westerse welvaartsziekten in Nairobi. Het boek Vet arm is het verslag daarvan.
Er bleken weinig programma’s te zijn, die zich met het probleem bezig houden. De opkomst van de hart en vaatziekten heeft te maken met een verandering van leefstijl door de trek naar de stad. Dat leidt tot vetter eten en minder inspanning met als gevolg een hogere bloeddruk.

Brands is verbaasd dat welvaartsziekten in de sloppenwijken voorkomen.
Van de Vijver zegt dat er vier miljoen mensen in Nairobi wonen, waarvan zestig tot zeventig procent in de sloppenwijken, die zich in belangrijke mate voeden met afval van de vuilnisbelten. Het vliegtuigvoedsel dat daar gedumpt wordt is een risico voor de volksgezondheid.

Brands gaat verder over de bewustwording van het risico van hoge bloeddruk. Hij heeft in het boek een mooi verhaal gelezen over een stamhoofd, die daar chief genoemd wordt.
Van de Vijver stelt dat de hoge bloeddruk in Afrika een tikkende tijdbom is en dat chiefs een belangrijke rol kunnen spelen om het belang van een meting te ondersteunen. Tijdens een manifestatie juichte de chief echter, vanuit de gedachte hoe hoger hoe beter, dat zijn bloeddruk zo hoog was, waardoor er nog veel werk te verrichten is.

Brands stelt ook het probleem met de doorverwijzingen aan de orde.
Dat heeft volgens Van de Vijver te maken met het feit dat men geld krijgt voor een doorverwijzing en dat daar fraude mee wordt gepleegd.

Brands vindt het maar een merkwaardig gesprek omdat de oorzaak van de toename van hart- en vaatziekten toch een maatschappelijk probleem is.
Van de Vijver erkent dit en zegt dat het individu de preventie niet als een prioriteit ziet. De leefstijl is moeilijk te veranderen. Door het aanbieden van medicijnen, die gelukkig niet zo duur zijn, kan men de risico’s verkleinen. De logistieke problemen zijn groter dan de financiële.

Brands vraagt naar het verschil tussen arts zijn in Nederland en in Afrika.
Van de Vijver zegt dat in Nederland een duidelijke structuur aanwezig is waardoor men kan anticiperen, terwijl er in de sloppenwijken veel onduidelijkheden zijn. De onveiligheid en de instabiele politieke situatie maken een goed beleid onmogelijk.
Er is een grote behoefte aan verandering waardoor men grotere stappen op weg naar verbetering kan maken. De grote inkomensongelijkheid maakt dat men nauwelijks alleen over straat kan. Opgeleide mensen verdwijnen soms naar het platteland als daar een gezinslid sterft. Ondanks de onvoorspelbaarheid is er ook een dynamiek.

Hier een uitgebreid interview met Van de Vijver in Medisch Contact van 12 november 2015.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten