Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 6 januari 2014

Ann Meskens over The making of, VPRO-Boeken, 5 januari 2014


Rilke en ik

De Vlaamse filosofe Ann Meskens maakte als gastschrijver voor de Gerrit Rietveld Academie The making of: werkplaats voor mogelijke kunst. Daarvòòr publiceerde ze een boek over Tati en over stadswandelingen. Het maken van een wandeling is een goede manier om tot ideeën te komen, zegt Ann en dat kan ik beamen.

Via de tuinbouw en het verzekeringswezen kwam ze tot de filosofie. Op twaalfjarige leeftijd hield ze van tuinieren en deed daarin een opleiding, maar tegelijk vormde de natuur het decor om in te lezen. Ze deed een opleiding als verzekeringsmakelaar en vond het sociale aspect boeiend. Ze praatte met klanten over veel meer dan verzekeringen alleen. Ze kon haar werk tenslotte niet meer verenigen met haar lust om bijvoorbeeld het werk van Kant te lezen. Boeken sleepten haar mee, een andere kant op. Ze kreeg door een tweedehands boekenverkoper De aantekeningen van Malte Laurids Brigge van Rilke aangereikt en werd getroffen door diens beschouwingen van honderd jaar geleden. Pas later begreep ze dat Rilke een dichter was.

Wim Brands toont het stukgelezen exemplaar dat Meskens heeft meegenomen. Op de universiteit van Leuven had ze het boek altijd bij zich. Het werd haar bijbel. Ook op de Rietveld Academie waar ze als gastschrijver de vrije ruimte kreeg om zelf iets te maken, vormde het boek een houvast voor haar. Temidden van de jonge kunstenaars voelde ze zich verloren. Rilke vormde een object van troost. Samen met het boek van Rilke kon ze de confrontatie aan.  

In The making of doet Meskens intellectuele gedachte-experimenten. Hoe zouden Plato en Aristoteles zich gevoeld hebben in de Rietveld Academie? Net als de studenten was zij ook een maker, met taal als medium.

Brands toont een video van kunst van de Belg Ruben Benninkx, waarin grote honden een stoel vernielen. Als moraalfilosofe vroeg Meskens zich af of zoiets door de beugel kon. Benninkx vroeg haar om over zijn werk te schrijven. Hij bedacht eerst het beeld van de vernielende honden en dacht vervolgens na over de uitvoering van zijn idee. Meskens werd gegrepen door de kracht van het beeld. Honden vallen in de regel geen stoel aan.

Brands neemt te weten hoe Benninkx aan zijn uitvoering kwam maar zegt dat niet.
Meskens zegt nog dat Benninkx eerst de stoel insmeerde met spekvet maar dat de honden daaraan gingen likken.

Pas helemaal op het eind zegt Brands dat een mislukking ook belangrijk is in een creatief proces. Daarover gaat het boek. Dat moeten we dan maar zelf lezen.

Ik wilde hier de video van Ruben Benninkx tonen maar achter zijn url www.rubenbenninkx.com komt die niet boven water.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten