Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 24 juni 2018

Filmrecensie: Le prénom (2012), Matthieu Delaporte en Alexandre de La Patellière


Vermakelijk gesteggel tijdens een etentje

Le prénom - ofwel What’s in a name? in het Engels - is gebaseerd op een gelijknamig toneelstuk dat in Parijs veel succes had. De cast voor de film kwam grotendeels overeen met die van het toneelstuk, zodat de film vlot tot stand kwam. Le prénom speelt zich af tijdens een etentje dat literatuurprofessor Pierre (rechts) en zijn vrouw Elisabeth (naast hem) geven voor hun intimi: Vincent (links), de jongere broer van Elisabeth en zijn vrouw Anna (in het groen) en huisvriend Claude (midden). De sfeer is heerlijk druk en de dialogen zijn flitsend. Bijzonder is dat men heel lang doorzeurt over de voornaam van de zoon van Vincent die nog in de buik van Anna zit.

Nadat Matthieu Delaporte en Alexandre de La Patellière een pizzakoerier heeft laten langskomen die op een verkeerd adres was en de hoofdpersonen uitgebreid aan de hand van beelden uit hun leven hebben geïntroduceerd, vallen we binnen in het Parijse appartement van Pierre en zijn vrouw Elisabeth. Terwijl Pierre naar de sleutels van de kelder zoekt, belt Elisabeth met haar moeder over de gerechten voor het diner. Hun twee jonge kinderen Myrtille en Appolin liggen al in bed.

Als eerste komt trombonist Claude aan met een fles goede wijn, vervolgens Vincent, nog zonder zijn vrouw Anna, die een echo laat doen. Terwijl Elisabeth in de keuken staat, helpen de gasten om de sleutel te zoeken. Vuur in de pan ontstaat als Claude en Pierre Vincent ondervragen over de naam van zijn aanstaande kind. Voor de grap zegt Vincent dat ze besloten hebben dat ze de jongen Adolphe zullen noemen, naar de hoofdpersoon uit een roman van Benjamin Constant. Vooral Pierre is razend. Men noemt zijn kind toch niet naar Hitler? Het onderwerp leidt ook tot spanning tussen Elisabeth en Pierre. Volgens haar ziet hij neer op het gewone leraressenbaantje dat zij heeft, terwijl zij zich heeft opgeofferd voor zijn carrière.

De binnenkomst van Anna leidt tot verdere disharmonie omdat de snel gekwetste Pierre gevallen is over een opmerking van Vincent over de namen van zijn kinderen. Hij verwijt Vincent zijn grappenmakerij en vooral de grimas die hij daarbij altijd laat zien en noemt hem een egoïst. Vincent voelt zich daardoor weer belazerd. Ook Claude komt er niet heelhuids van af. Hij hoort dat men hem de bijnaam pruim heeft gegeven en dat men vermoed dat hij een homo heeft. Claude bekent vervolgens dat hij al een paar jaar een relatie heeft met een persoon die in het gezelschap heel goed bekend is.

Daarop ontstaat een nieuwe voedingsbodem voor onrust. Eerst denkt Vincent nog dat Claude stiekem een verhouding heeft met Anna, maar daarop bekent Claude dat hij een relatie heeft met Francoise, de moeder van Elisabeth en Vincent. Vincent walgt er van en Elisabeth voelt zich gepasseerd dat Claude tegen haar nooit iets daarover heeft gezegd. Ze vertelde hem immers wel over de problemen van Pierre. De rapen zijn helemaal gaar als Vincent Claude neerslaat. Tot overmaat van ramp belt ook nog Francoise, waarop Elisabeth haar onverbloemd op de hoogte stelt van de stand van zaken op dat moment. De geboorte van de baby van Anna en Vincent, die ook de rol van verteller heeft, brengt tenslotte weer meer harmonie. Al en al een bijzonder onderhoudende film. 

Hier de Franse trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten