Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 17 november 2013

Domestic Violence 2 (2002), documentaire van Frederick Wiseman



Indringend beeld van de Amerikaanse samenleving aan de hand van getuigenissen huiselijk geweld
De documentaire Domestic Violence 2 van Frederick Wiseman begint met een scène over een stel dat ruzie gemaakt heeft en daarover bevraagd wordt door twee politieagenten, een man en een vrouw. De vrouw zegt tegen de agenten dat er niets aan de hand was. Dat ze al zeven jaar samen zijn, een kind hebben van zes jaar oud en dat ze ruzie kregen omdat ze te lang weg bleef. De vrouwelijke agent wil de zaak seponeren, maar de man zegt dat dit niet kan. De wet van Florida verbiedt dat. Vroeger konden zij nog wel eens de hand over het hart strijken, maar na een incident waarbij de zaak later toch escaleerde, is de wet aangepast.
Vervolgens nemen we een kijkje in de rechtbank. Een rechter spreekt gevangenen in oranje kleding via een video collectief toe over hun delict en de verdere procedure rond borgtocht en verder contact met hun slachtoffers. Die kunnen voor hen getuigen maar dat moet dan wel uit vrije wil geschieden en niet op hun verzoek. De rechter behandelt daarna individuele gevallen, zoals dat van een vrouw die haar man terug wil nemen. De rechter wijst haar op haar rechten voordat ze getuigt. Hij begrijpt niet goed waarom ze hem terug wil. Haar man is zachtaardig als hij niet drinkt, legt ze uit. De rechter komt met de man overeen dat hij zich schuldig verklaart aan geweld en negentig dagen cel krijgt.
De rechter gaat vastbesloten en snel door de zaak heen. Hij heeft contact met de procureur en de advocaat van de verdachte. De procureur duwt de eerdere verklaring soms onder de neus van een getuige. De rechter verklaart in het geval van ene Picket heet en zijn vriendin Judy, die beiden gevangen zitten vanwege wederzijdse aanklachten - hij op grond van een poging tot moord op haar, zij op grond van steunfraude - dat zij naar huis mag. De vriend van de zwangere Katie Figeley kan vijftien jaar krijgen vanwege geweld tegen een zwangere vrouw, maar komt op borgtocht vrij.
Een vrouwelijke rechter heeft meer moeite met de geweldsdelicten die ze op haar bord krijgt (zie foto). Ze vraagt soms zuchtend aan de beklaagden waarom ze elkaars gezelschap opzoeken. Het zijn haast allemaal mannen die in de beklaagdenbank zitten. Hun vrouwen willen getuigen om hen vrij te krijgen of juist niet. Nancy wilde niet dat haar man Henry uitging nadat hij veel gedronken had en pillen tegen angst geslikt. Ze belde de politie met het verzoek hem te laten ontnuchteren in een cel. De man had al eerder een cursus huiselijk geweld gevolgd en zelfs gegeven. Omdat ze samen in therapie zijn geweest, pleit de rechter hen met een slag om de arm vrij. Vaak gaat het om scheidingen en zijn er ook kinderen in het spel betrokken, zoals bij Pamela en haar vroegere vriend, die oudjaarsavond 19997 bij elkaar doorbrachten, maar ruzie kregen over een telefoontje van een vriendin die wilde dat Pamela naar haar toe kwam. Hij sloeg haar, zij achtervolgde hem met haar auto, hij gooide een fles champagne door haar voorruit.
De laatste – sympathieke - mannelijke rechter is onverbiddelijk als hij denkt dat men te gemakkelijk weer contact met elkaar zoekt zoals een vrouw die meerdere keren bijna gewurgd is of bij een jaloerse man en handhaaft dan het eerder gegeven bevel. Vaak moet de dader ook een cursus woedebeheersing volgen. Hij verbiedt vaak verder contact omwille van het kind. Een bezoekregeling moet via anderen verlopen. Hij bepaalt de hoogte van de alimentatie en wenst zijn cliënten op het einde van de zitting geluk: Good luck to you folks en begint weer aan de volgende zaak.
Het is van een enorme treurigheid allemaal, al dat gesteggel over en weer over wie wat deed en de procedures waarin men terecht komt na verkeerde handelingen vaak gepaard gaande met drank. Tenslotte toont Wiseman beelden van snelwegen, eethuisjes, dure villa’s en flats in Tampa. Commentaar is niet nodig. De beelden spreken voor zich. Sociale ongelijkheid is veelal de bron van de problemen, waarbij zwarten oververtegenwoordigd zijn.
Domestic violence 2 is het vervolg van een eerste deel, waarin Wiseman zich concentreerde op de slachtoffers van huiselijk geweld. Hier een fragment uit Domestic Violence 1.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten