Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 26 januari 2013

Kumaré (2012), documentaire van Vikram Ghandi


Zoek uw zelf

Het ware zelf is een fascinerend onderwerp dat door veel spirituele zoekers wordt bestudeerd en waar met nog meer verlangen naar wordt uitgezien. Regelmatig worden er swami’s en guru’s uit het oosten ingevlogen om dit verlangen te bestendigen. Vikram Ghandi uit New Jersey, telg uit een hindoestaans gezin, vroeg zich af of dat ware zelf een illusie was en waagde zich aan een boeiend experiment, dat hem niet zo gemakkelijk meer losliet.

Als kind twijfelde hij aan het geloof, maar de rust die hij bij zijn oma zag intrigeerde hem. Tijdens zijn studie vond hij geen antwoord op zijn vragen. De yoga had zich inmiddels tot een industrie ontwikkeld in de Verenigde Staten. Zijn de optredende swami’s en guru’s oplichters? Hoe kom je daar achter?

Om zijn vraag te onderzoeken besloot hij zelf guru te worden. Charisma heeft hij genoeg. Hij kweekte een lange zwarte baard, bedacht een mantra, verzon losmaakoefeningen, meldde zich aan bij een yoga studio en kreeg vanzelf geïnteresseerden op zijn dak. Om niet tegen de lamp te lopen vestigde hij zich als Sri Kuramé in Phoenix, Arizona in een studio met zwembad en liet zich assisteren door de knappe Purva Bedi en Kirsten Calgaro, die reclame voor hem maakten op een markt.

Hij spreekt een groep toegewijde volgelingen toe in een gebrekkig maar schattig Engels over het leven in vermomming. Toby is advocaat voor ter dood veroordeelden, de alleenstaande moeder Kimberley is veel te dik en vindt het moeilijk van zichzelf te houden, Molly weet niet wat ze met haar leven moet maar wil zeker niet in een kantoor werken. She wants to go with the flow, zegt ze. Kumaré stelt haar voor een ideaal ik te creëren bij wie ze haar zorgen kan achterlaten. Er zijn ook enkele mannen bij die, ontevreden met hun leven, zich graag een nieuwe identiteit laten aanmeten.

Kumaré doet met hen, door hem verzonnen, blauwe licht meditaties en voelt die bij zichzelf binnenkomen. Een yogalerares ervaart die als krachtig. Zij zal er in haar eigen praktijk mee door gaan, zegt ze, zelfs als Kumaré een illusie zal blijken te zijn, zoals de guru voorzichtig oppert. Kumaré spreekt over een spiegelfilosofie waarbij het draait om identiteit en het overdragen ervan. Vikram gelooft daarin en wil dat uitdragen. De groep oefent op een berg dat ze geen guru nodig hebben, maar die in zichzelf kunnen aanspreken. Het is een truc, zegt Vikram, om mensen te laten inzien dat het geluk in henzelf ligt. Hij neemt veel tijd voor zijn discipelen, bezoekt hen thuis en heeft veel aandacht voor hun problemen.

Langzaamaan komt de dag van de onthulling van het ware ik in zicht. De groep werkt in de tuin en zingt mantra’s als voorbereiding op de onthulling van het ware ik. Hoe zou de groep reageren als Kumaré hen vertelde dat hij zelf een vermomming was? Zouden ze erg boos zijn? Als hij tegenover de groep rond het zwembad zit, durft hij zijn identiteit niet prijs te geven. ‘Ik ben niet degene die jullie denken dat ik ben,’ zegt hij, maar verder komt hij niet. Vikram voelt zich meer verbonden met Kumaré dan hij zelf dacht.

Hij vertrekt naar New York. In Phoenix is men nog steeds in zijn ban. Toby is hem dankbaar, Kimberley is afgevallen en Molly is verliefd op hem. Kumaré belt met hen, scheert zijn baard af en reist terug. Als de groep een video met een lezing van Kumaré bekeken heeft, komt Vikram in levende lijve in een gewoon pak binnen. De verbazing is op de gezichten van de deelnemers af te lezen. Hij maakt zichzelf bekend en krijgt applaus. Van boosheid geen spoor. Molly valt hem in de armen.

Geloof begint als een experiment en eindigt als een ervaring. Met dit motto van William Inge begint deze kunstig gemaakte documentaire, waarin op een knappe manier dit heikele onderwerp wordt belicht en waarin duidelijk wordt dat de tegenstelling tussen guru en volgeling - of tussen zelf en ik - niet zo zwart wit is als het lijkt.

Hier de trailer.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten