Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 31 augustus 2012

Saving face (2011), documentaire van Daniel Junge en Sharmeen Obaid Chinoy



Gezicht verwoest, leven verwoest

De Pakistaanse Zakia (39) maakte vroeger graag foto’s van zichzelf, maar loopt inmiddels zwaar gesluierd met een zonnebril op. Ze is door haar man bewerkt met zoutzuur en mist de helft van haar gezicht. Het is een gruwelijk gezicht. Op de plaats waar haar rechteroog moet zitten, bevindt zich een enorm litteken. Regelmatig worden vrouwen met zuur bewerkt omdat verzoeken van mannen worden afgewezen.

In Londen werkt de Pakistaanse plastisch chirurg Mohammed Jawad. Hij is gespecialiseerd in borsten. Hij geniet ervan om ze te vergroten of te verkleinen. Hij reconstrueerde het gezicht van fotomodel Katie Piper, nadat die met zuur was aangevallen. Jawad gaat naar Pakistan om Zakia te onderzoeken. Haar gezicht is alleen verbonden geweest. Verder is er niets mee gedaan.

De documentaire-makers bezoeken de woonplaats van Zakia. Haar man was verslaafd aan drank en drugs en mishandelde haar. Op het moment dat ze echtscheiding aanvroeg, bedreigde hij haar met accuzuur. Inmiddels zit hij in de gevangenis. Hij ontkent dat hij zijn vrouw heeft mishandeld. Zijn vader zegt dat Zakia een relatie had met een ander. Zakia zegt dat mannen kunnen doen wat ze willen en dat vrouwen de schuld krijgen. Ze heeft een advocate ingeschakeld en bespreekt met haar het komende proces. De advocate hoopt op een precedentwerking.

Rukhsana (25) is door haar man toegetakeld met zuur en door haar schoonzus met benzine. Haar schoonmoeder hield er een lucifer bij. Ze vertelt Jawad dat ze terugging naar haar schoonfamilie omdat ze geen geld had om haar kinderen eten te geven. Jawad is overstuur en boos. Ze toont de kamer waar het gebeurde. Ze is daar nog altijd bang. Haar man was altijd gewelddadig, maar die ontkent. Hij zegt dat ze zelf doordraaide.

Er is een gratis kliniek in Islamabad, opgericht door de Acid Survivors Foundation waar de mishandelde vrouwen opgevangen worden. Bij binnenkomst zit men in de put, maar men steunt elkaar en vindt weer levensmoed. De manager van het opvanghuis bezoekt ook vrouwen op het platteland die mishandeld zijn. Buiten de honderd gevallen waarin aangifte is gedaan, zijn er meer, zegt hij. Men komt gemakkelijk aan zuur omdat die gebruikt wordt voor de katoenproductie. Het aantal slachtoffers neemt toe. De Acid Survivors Foundation belegt een conferentie. Men wil wetgeving. Rukhsana spreekt de zaal toe. Een parlementslid wil dat mannen levenslang gestraft worden. Later wordt dit voorstel in het parlement met algemene stemmen aangenomen.   

Het gezicht van Zakia wordt strakker, de pijn niet te harden. Een operatie is onontkoombaar, zegt Jawad, al heeft die zijn beperkingen. Tijdens de operatie sneert hij tegen zijn Pakistaanse collega’s dat ze wel een atoombom kunnen maken maar niet het gezicht van een mooie vrouw oplappen. Hij reconstrueert de lippen maar een glazen oog lukt niet omdat de oogkas verdwenen is. In een latere operatie komt de neus aan de orde, zegt hij. Rukhsana kan nog niet geopereerd omdat ze zwanger is. Ze vindt het vervelend maar is ook gelukkig. Ze hoopt dat het een jongen wordt, want meisjes zijn kwetsbaar.

Zakia gaat naar de rechtbank. De uitspraak wordt uitgesteld op last van de advocaat van haar man. Die bedreigt haar. De man van Rukhsana zit inmiddels vast op verdenking van ontvoering van een dertienjarig meisje. Hij heeft geen spijt van de mishandeling van Rukhsana. De man van Zakia krijgt later twee maal levenslang. Zakia is blij. Hij kan haar niet meer bedreigen. Jawad omarmt haar in het ziekenhuis. Hij bewondert haar moed en vertelt over een prothese, die ze dagelijks op haar gezicht moet plakken.

Jawad feliciteert Rukhsana met de baby. Het jongetje gaat Mohammed heten, naar de chirurg. Ze moet nog zes maanden wachten voor de operatie kan plaatsvinden. Jawad is voldaan. Eigenlijk red ik ook mijn eigen gezicht, zegt hij. Zakia gaat naar buiten zonder sluier en laat weer een foto maken van haar gezicht. Voor haar begint een nieuw leven.

Hier de trailer van deze documentaire. Sharmeen toont trots de Oscar, die ze hiermee samen met Daniel Junge won (zie foto).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten