Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 22 februari 2016

Geboren boeren (2015), documentaire van Jack Janssen


Botsing over de grootschalige vorm van boeren

Jack Janssen verdiepte zich in de problemen die een boer in het Noord-Hollandse Winkel ondervindt die een megastal wil bouwen. Hij toont daarmee een andere kant van een onderwerp dat tegenwoordig volop in de schijnwerpers staat. Hoe wordt de landbouw straks georganiseerd: volgens industriële principes of meer kleinschalig?

In het familiebedrijf  van Klaver is men bezig met de productie van kaas, dat op grote leest geschoeid is. Men is vooral trots op hetgeen men in de loop van de tijd heeft klaargespeeld. De familiebanden zijn sterk zoals we zien in een fraaie scène waarin de overleden familie met een weesgegroetje herdacht wordt. Boer John Klaver wil graag een megastal bouwen om helemaal onafhankelijk te zijn van anderen en is al jaren bezig daarvoor een vergunning te krijgen. In het begin van de documentaire gaat hij naar de rechtbank om over de stankoverlast te praten. De rechter zegt hem dat deskundigen van de milieudienst hierover het laatste woord hebben.

Klaver nodigt de buurt uit om een kijkje op zijn bedrijf te nemen en te informeren over zijn bedoelingen. Hij laat de loopstal zien waar de koeien zich in ieder geval vrij kunnen bewegen ook al kunnen ze niet naar buiten en hij toont het kuilgras dat de basis vormt  voor de kwaliteit van zijn melk.  Hij is zichtbaar bezorgd over de tegenstand die hij van zijn buurvrouw Mira Brugman ondervindt, die klaagt over geluidsoverlast, de waarde van haar huis straks ziet dalen en die verder, gesteund door de Partij van de Dieren, ook geen hoge pet op heeft van de grootschalige productie die Klaver voorstaat.

Fraai is een gesprek dat ze aan de keukentafel bij hem thuis hebben. Voorzichtig probeert Brugman haar kritiek te formuleren en Klaver is al net zo behoedzaam met als gevolg dat de verhoudingen weliswaar niet uit de hand lopen maar ook niet verbeteren.
John Klaver is een man die sterk hecht aan traditie en graag zijn eigen gang gaat zoals boeren dat hebben. Hij heeft ook een jachtvergunning, zodat hij erop uit gaat om hazen of ganzen te schieten, iets wat voor Brugman onbegrijpelijk is.  Voor hem is het, gelijk zijn voorgangers, eten in de pan. Brugman vreest dat een megastal niet bevorderlijk zal zijn voor het dierenwelzijn, terwijl Klaver denkt dat die daarmee juist verbeterd wordt.
Het zijn twee visies die diametraal tegenover elkaar staan en die tot aan de Raad van State worden uitgevochten. De botheid die Klaver soms aan de dag legt wordt door zijn vrouw Anita met vrouwelijke wijsheid weer vlot getrokken.

Klaver krijgt de hulp van een advocaat die zich ook met de buurt bezighoudt. Hij krijgt de meeste mensen tijdens een bijeenkomst, die overigens niet gefilmd werd, zo ver om Klaver geen strobreed in de weg te leggen. Dat gold niet voor Brugman die de poot stijf hield. Zelfs al heeft Klaver na zeven jaar zijn vergunning binnen, dan nog kan zij hem de voet dwars zetten. Aan het eind blijkt dat ze daar niet in is geslaagd. Haar bezwaren zijn niet ontvankelijk verklaard. Klaver kan met goed fatsoen aan zijn megastal beginnen, al zit er nog wel een addertje onder het gras, want de bank is niet zo happig om het project te financieren. Nog steeds is de megastal onderwerp van maatschappelijke discussie. Het zou best wel eens kunnen dat Klaver niet voorop, maar achter loopt bij de maatschappelijke ontwikkelingen die naar een kleinschalige, duurzame landbouw toe gaan.     

Hier de trailer op vimeo

Geen opmerkingen:

Een reactie posten