Botsing over de grootschalige vorm van boeren
Jack Janssen verdiepte zich in de problemen die een boer in
het Noord-Hollandse Winkel ondervindt die een megastal wil bouwen. Hij toont
daarmee een andere kant van een onderwerp dat tegenwoordig volop in de
schijnwerpers staat. Hoe wordt de landbouw straks georganiseerd: volgens
industriële principes of meer kleinschalig?
In het familiebedrijf
van Klaver is men bezig met de productie van kaas, dat op grote leest
geschoeid is. Men is vooral trots op hetgeen men in de loop van de tijd heeft
klaargespeeld. De familiebanden zijn sterk zoals we zien in een fraaie scène
waarin de overleden familie met een weesgegroetje herdacht wordt. Boer John
Klaver wil graag een megastal bouwen om helemaal onafhankelijk te zijn van
anderen en is al jaren bezig daarvoor een vergunning te krijgen. In het begin
van de documentaire gaat hij naar de rechtbank om over de stankoverlast te
praten. De rechter zegt hem dat deskundigen van de milieudienst hierover het
laatste woord hebben.
Klaver nodigt de buurt uit om een kijkje op zijn bedrijf te
nemen en te informeren over zijn bedoelingen. Hij laat de loopstal zien waar de
koeien zich in ieder geval vrij kunnen bewegen ook al kunnen ze niet naar
buiten en hij toont het kuilgras dat de basis vormt voor de kwaliteit van zijn melk. Hij is zichtbaar bezorgd over de tegenstand
die hij van zijn buurvrouw Mira Brugman ondervindt, die klaagt over
geluidsoverlast, de waarde van haar huis straks ziet dalen en die verder,
gesteund door de Partij van de Dieren, ook geen hoge pet op heeft van de
grootschalige productie die Klaver voorstaat.
Fraai is een gesprek dat ze aan de keukentafel bij hem thuis
hebben. Voorzichtig probeert Brugman haar kritiek te formuleren en Klaver is al
net zo behoedzaam met als gevolg dat de verhoudingen weliswaar niet uit de hand
lopen maar ook niet verbeteren.
John Klaver is een man die sterk hecht aan traditie en graag
zijn eigen gang gaat zoals boeren dat hebben. Hij heeft ook een
jachtvergunning, zodat hij erop uit gaat om hazen of ganzen te schieten, iets
wat voor Brugman onbegrijpelijk is. Voor
hem is het, gelijk zijn voorgangers, eten in de pan. Brugman vreest dat een
megastal niet bevorderlijk zal zijn voor het dierenwelzijn, terwijl Klaver
denkt dat die daarmee juist verbeterd wordt.
Het zijn twee visies die diametraal tegenover elkaar staan
en die tot aan de Raad van State worden uitgevochten. De botheid die Klaver
soms aan de dag legt wordt door zijn vrouw Anita met vrouwelijke wijsheid weer
vlot getrokken.
Klaver krijgt de hulp van een advocaat die zich ook met de
buurt bezighoudt. Hij krijgt de meeste mensen tijdens een bijeenkomst, die
overigens niet gefilmd werd, zo ver om Klaver geen strobreed in de weg te
leggen. Dat gold niet voor Brugman die de poot stijf hield. Zelfs al heeft
Klaver na zeven jaar zijn vergunning binnen, dan nog kan zij hem de voet dwars
zetten. Aan het eind blijkt dat ze daar niet in is geslaagd. Haar bezwaren zijn
niet ontvankelijk verklaard. Klaver kan met goed fatsoen aan zijn megastal
beginnen, al zit er nog wel een addertje onder het gras, want de bank is niet
zo happig om het project te financieren. Nog steeds is de megastal onderwerp
van maatschappelijke discussie. Het zou best wel eens kunnen dat Klaver niet
voorop, maar achter loopt bij de maatschappelijke ontwikkelingen die naar een
kleinschalige, duurzame landbouw toe gaan.
Hier de trailer op
vimeo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten