Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 17 november 2015

Advocaat van de aarde, Tegenlicht, 15 november 2015


De noodzaak van een wet om misdrijven tegen de aarde tegen te gaan

In een hele heldere en coherente uitzending wordt duidelijk gemaakt dat we een wet nodig hebben die misdrijven tegen de aarde verbiedt en bestraft. De Schotse advocate Polly Higgins en haar Spaanse collega Baltasar Garzón - ook de advocaat van Julian Assange - zetten zich in om zo’n wet ingevoerd te krijgen. In de aanloop van de milieutop in Parijs, eind deze maand, proberen ze landen ervoor te interesseren om het initiatief voor deze wet op zich te nemen.

De wet tegen misdaden tegen de aarde zou de vijfde internationale wet zijn na oorlogsmisdrijven, genocide, foltering en misdaden tegen de menselijkheid. Higgins en Garzón willen daar de ecocide aan toe voegen. Garzón heeft samen met zijn dochter Maria een stichting opgericht die actie voert tegen illegale acties van multinationals. Veel aanslagen op de natuur zijn niet eens onrechtmatig en worden daardoor ook niet bestraft, zegt Garzón. Hij noemt onverschilligheid de grootste boosdoener die maakt dat het de aarde aan bescherming ontbreekt. Het internationale bedrijfsleven werkt een eerlijk economisch systeem tegen, maar hij laat zich niet door wapenfabrikanten en – handelaars op de kop zitten.

Volgens Higgins reageert de aarde met klimaatverandering op de verstoring van het evenwicht. Het wordt tijd om het tij te keren. De aarde is tegenwoordig haar cliënt. Ze begon, naar aanleiding van de vervuilende teerzanden, met de verklaring van de rechten van de aarde. Door de ontbrekende schakel in de wetgeving kunnen multinationals winst maken die ten koste gaat van de aarde.

In 1972 sprak Olaf Palme al, naar aanleiding van de ontbladering van Vietnam door Agent Orange, van een ecocide maar sindsdien is er weinig vordering op juridisch gebied gemaakt. Tijdens een besloten zitting van de Verenigde Naties in 1979 werd ecocide onder ander door de inzet van Nederland uit de besluitenlijst verwijderd. Higgins wil daarom een internationaal netwerk opbouwen om steun te vergaren voor haar wetsvoorstel. Ze werkt samen met Michael Baumgartner van Greenpeace en de Australische advocate Bronwyn Lay. De laatste voert rechtszaken en denkt dat natuurrampen een katalysator kunnen zijn voor verandering.  

De uitspraak van Higgins dat de aarde ons geeft wat we nodig hebben maar dat de bewoners de harmonie doorbreken, deed me denken aan de natuurvriendelijke denkbeelden van de indianen. Die worden in deze uitzending, onder regie van Kees Brouwer, niet genoemd, maar er zijn zoveel meer groepen die een harmonieuze verhouding met de natuur voorstaan, zoals de Lappen in het Hoge Noorden, die bedreigd worden door multinationale mijnbouw. De voorbeelden zijn legio waarin locale organisaties zich verzetten tegen de macht van multinationals. Documentaires als De pijp over een actie van Ieren tegen een pijpleiding van Shell en You’ ve been trumpted over de Amerikaanse multimiljonair die graag een golfbaan in een Schots natuurgebied wilde, zijn daar goede voorbeelden van.

Higgins (zie foto) gaat naar Marie Persson, een Lapse die zich verzet tegen de mijnindustrie in hun gebied die onomkeerbare milieuschade zal toebrengen aan de Sami, die daar wonen. Persson laat zien wat de oude nikkelmijnen al voor schade aan het gebied gedaan hebben. Tegelijk is ze zich ervan bewust dat de Zweedse regering de multinationals nog nooit een strobreed in de weg hebben gelegd.  

Higgins probeert tijdens een milieuconferentie in Stockholm alvast haar plannen aan staatshoofden voor te leggen. De landjes rond de Indische Oceaan hebben zeer te lijden van de stijging van de zeespiegel. Deze wordt veroorzaakt door menselijk handelen. Als de ecocide wet een feit is hoeft men niet meer oeverloos te onderhandelen met bedrijven die verantwoordelijk zijn voor de schade aan de leefomgeving. De wet kan onder de vlag van het Status van Rome vallen, waar 123 landen zich aan hebben gecompromitteerd. Samen met Baumgartner polst Higgins de Zweedse minister voor milieu, die wel oren heeft naar het inbrengen van een initiatiefwet. Eind van de maand weten we meer.

Hier meer informatie op de site van Tegenlicht, hier mijn verslag van De pijp, hier van You’ve been trumpted.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten