Verontrustende beelden van familieverhoudingen in een
middelgrote Russische stad
Nadja wordt rond in 2000 geboren in een ziekenhuis, in een tijd
dat de Sovjet Unie uit elkaar gevallen is en men niet goed weet hoe het verder
moet. Anja en Zjenja, de jonge ouders van pas geboren Nadja zijn niet al te
hecht met elkaar. Zjenja is nog een onevenwichtige jongen, vol drift en
frustratie. Het jonge stel woont in bij de ouders van de jongen. De relatie is
moeilijk. Anja helpt de moeder van Zjenja vrouw met schoenen repareren.
Nadat Zjenja zijn vrouw Anja geslagen heeft, komt hij in
2001 in de gevangenis. Nadja viert haar verjaardag zonder haar vader. Anja wil
niet bij Zjenja op bezoek gaan. Zjenja vreest dat Anja hem niet terug wil en is
jaloers. Vader Sasja, een gewezen agent die met 48 jaar al met pensioen gestuurd
is, probeert een bemiddelende rol te spelen.
Het is treurig te zien hoe Zjenja met Anja bij de
gevangenispoort omgaat als hij vrij komt. Hij is nog steeds niet van plan zijn
verontschuldigingen aan te bieden. Dat vindt hij zinloos. Hij loopt boos van
haar en zijn kind weg.
In 2007 zit Zjenja weer in de gevangenis, dit keer wegens
verkrachting. Anja, die haar haren geblondeerd heeft (zie foto in het midden), dicteert Nadja een brief
die ze aan haar vader schrijft. De moeder van Zjenja (rechts op de foto) beweert dat haar zoon
onschuldig was. Nadja spreekt op een bank in het park lovend over haar moeder tegen
een vriendje.
Sasja (links op de foto) is in toenemende mate wanhopig over zijn leven. Hij
voelt zich overbodig. Hij gaat veel met zijn kleindochter op stap. Na een
zwempartij in de rivier probeert hij het aan te leggen met vrouwen uit een
datsja in de buurt. Nadja wijst hem terecht. Anja is soms ongerust als hij te
lang wegblijft.
De vrouw van Sasja polst Anja tijdens het reparatiewerk of zij
een verhouding met haar man heeft. Anja spreekt zich daar niet over uit, maar ontkent
dat ook niet. Poetin verschijnt op de televisie in zijn jaarlijkse toespraak tot
en gesprek met de natie. Hij spreekt over verslaving, onder andere aan macht,
iets dat hem vreemd is, zegt hij.
Sasja bespreekt langs de rivier met een andere man hun
situatie. Samen bezoeken ze de graven van collega’s die na het val van het
communisme zich geen raad wisten, zich ophingen, vergasten of zich dooddronken.
Animo om mee te helpen de schoenen te repareren heeft hij niet. Dat komt hem op
verwijten van zijn vrouw te staan. Sasja voelt zich zwaar gekwestst.
Twee jaar later zit Sasja opgesloten vanwege mishandeling
van Anja. Met haar dochter Nadja bezoekt Anja een kerk. Een andere dochter van
Sasja helpt diens vrouw met het repareren van de schoenen. De vrouw denkt ontroerd
terug aan de kleine Nadja.
Gedane zaken nemen geen keer. Anja heeft lering getrokken uit
haar huwelijk. Ze woont na de scheiding met Zjenja met een ander samen. Dat is
nog wel het meest positieve aan dit ontluisterende en verontrustende portret.
Once there was love
is het derde deel van een drieluik over familieverhoudingen in een middelgrote
Russische stad. Eerder
verschenen I love you Natascha (1999)
en I love you my child (2001). Het
geeft de deplorabele toestand aan waarin de Russische maatschappij verkeert na het
communisme.
Hier een
site met de trailer, die begint met Nadja die ingebakerd uit het ziekenhuis
komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten