Het uitblijven van de ramp is voor sommigen een ramp.
Profeten die het einde van de wereld verkondigen zijn van
alle tijden. Vooral rond een milleniumwisseling laten ze in grote getale van
zich horen. Een van de laatsten die met veel tam tam in Amerika de Dag des
oordeels voorspelde was Harold Camping, een bijbelvorser van Nederlandse
afkomst. Er zou op 21 mei 2011 een aardbeving plaatsvinden die zijn weerga niet
kende en de aardbeving in Japan in de schaduw zou stellen.
In deze documentaire, die spannend is omdat D-day, om het zo maar te noemen, steeds
dichterbij komt, wordt een aantal volgers van Camping ondervraagd. Tussendoor
horen we luisteraars naar het radiostation Family Radio waarop Harold
Camping een Open Forum heeft. Een van hen vraagt of ze echt de doden uit hun
graven zal zien opstaan. Harold bevestigt dit. Het staat zo in de bijbel.
Iemand wil advies over familieleden die sceptisch staan tegenover het idee van
het einde van de wereld. Camping zegt dat men zich daarbij moet neerleggen.
Nog twee weken te gaan. De zwarte Adrienne, haar man Joel en
de kleine Joleah wonen in Orlando, Florida. De zwaarlijvige Adrienne vertelt
dat ze altijd al op zichzelf was en nooit veel met winkelen of muziek had. Een
zwaar auto ongeluk op haar zeventiende deed haar besluiten haar leven in de
handen van de Heer te leggen. Ze is zwanger en hoopt dat haar kinderen ook in
de hemel komen, al weet ze niet hoe die gered kunnen worden. Ze bespreekt met
Joel waar ze de laatste dag zullen doorbrengen. Ze heeft geen contact meer met
haar moeder, omdat met haar toch niet te praten is.
De gescheiden Candace uit Tomsriver, New Jersey staat met
een sandwich bord op een straathoek. Ze weet dat de aardbeving in Nieuw Zeeland
zal beginnen en zich over de aarde zal verspreiden. Slechts 200 miljoen
aardbewoners zullen worden gered. Een passerende man weerlegt haar theorie en
noemt haar ideeën godsdienstwaanzin. Candace wil niet verder met hem
discussiëren. Soms voelt ze zich eenzaam, maar dat voelde Jezus zich ook. Ze
doet ook mee met een mars door Manhattan, acht dagen voor 21 mei.
Michael, Darlene en hun zoon Kevin wonen in Tucherton, New
Jersey. Michael was een fanatiek hardloper, maar heeft dat, net als zijn baan,
eraan gegeven. Darlene zegt dat ze net genoeg geld hebben om het tot 21 mei uit
te houden. Ze heeft op de laatste dag alle kinderen te eten uitgenodigd.
Iedereen komt, hoewel ze niet in het einde van de wereld geloven.
Zoon Kevin beziet het allemaal lijdzaam. Hij hoopt dat ze na
die tijd nog wel hun rekeningen kunnen betalen. De familie is bang dat de
ouders zelfmoord zullen plegen als het einde van de wereld niet plaatsvindt.
Kevin zegt dat hij het in de gaten houdt.
De nieuwslezer maakt de volgende dag met enig leedvermaak
bekend dat er niets gebeurd is op 21 mei. Verslaggevers gaan naar het huis van
Harold Camping, die verzoekt om hem na te laten denken waarom de voorspelling
niet uitkwam. Het uitblijven van de ramp is voor sommige radioluisteraars een
ramp. Men is blut, boos en teleurgesteld. Michael loopt weer hard. Hij pakt het
leven weer op, maar is wel stiller. Adrienne en Joel willen geen commentaar
geven. Candace had de hele nacht niet geslapen, maar begreep tenslotte dat er
niets zou gebeuren. Ze liep de dag daarna rond in pyjama en vroeg zich af wat
ze daar nog deed. Het leven voelde als een kale, doodse vlakte. Camping had het
allemaal zo goed uitgeplozen. Ze denkt nu dat het einde op 21 oktober komt.
De documentaire is een aanrader voor alle mensen die in de
datum 12-12-12 een bedreiging zien.
Hier meer over
deze productie van Louterfilm, die in het Engels Wheat and tares heet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten