Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 13 januari 2012

Young nuns (2011), documentaire van Vicky Mitchell



Vicky Mitchell volgde gedurende zes maanden drie jonge Engelse vrouwen die zich in verschillende stadia van het proces bevinden om non te worden in uiteenlopende kloosterorden.

Clara (23) heeft net haar diploma gehaald aan de universiteit van Aberdeen. Ze maakt zich op voor een avondje uit met vriendinnen. Straks kan dat niet meer. Ze zal haar vriendinnen missen. Die kunnen zich niet voorstellen dat ze straks een sluier draagt, alleen bezoek achter tralies mag ontvangen en haar haren moet afknippen. Clara brengt haar laatste zomer thuis door. Ze komt uit een katholiek gezin en kijkt samen met haar moeder naar de website van St. Cecilia’s Abbey in Wight met daarop afbeeldingen van nonnen met zonnehoeden op. De stilte zal haar moeilijk vallen. Ze mag twee keer per jaar bezoek ontvangen, niet bellen maar wel brieven schrijven. De orde heeft over toeloop niet te klagen. 

Catherine (25) komt van het Kings College in Londen. Ze is een knappe vrouw die houdt van jongens en als model op de catwalk loopt maar ze vreest dat dat haar leven daarmee te leeg is. Ze heeft als kind al het verlangen gehad om in een klooster te gaan en bezoekt af en toe de St. Dominic’s Priory in de New Forest om te onderzoeken of ze daar haar leven wil doorbrengen. Zuster Yassant zegt dat de ideale non niet bestaat. Catherine voelt zich er prettig. De nonnen badmintonnen op een binnenplaatsje.   

Jacinta (28, links op de foto) is al toegetreden tot the Franciscan Sisters of the Renewal, die in het centrum van Leeds wonen en voor de armen zorgen. Jacinta gaat in een auto met andere jonge nonnen naar een opvangpunt in de stad. Ze lachen over de aandacht van automobilisten die graag een plaatje van hen schieten. Ze geeft met haar collega’s gastlessen op scholen. De leerlingen kunnen zich niet voorstelllen dat ze geen make-up willen of een mobieltje, maar vinden hen wel vrolijk. Jacinta kiest voor een kloosterleven boven geld seks of macht.

Clara doet met haar moeder inkopen. Stille slippers, een onderjurk en sandalen. Ze oefent voor het postulaat,  zoals dat heet, met een kussensloop als sluier. Haar moeder heeft het niet gemakkelijk met het besluit van haar dochter, maar haar geloof is deel van haar identiteit en daarom steunt ze haar. Clara ruimt oude brieven op. Het moeilijkst blijft het om haar vriendinnen op te geven. Clara gaat met haar ouders op weg naar St. Cecilia’s Abbey op het eiland Wight, maar vooraf ligt ze verstijfd op haar bed. Niet veel later krijgt haar moeder een brief, waarin Clara schrijft dat het een schok was om de wereld de rug toe te keren, alsof ze in koud water werd gedompeld, maar dat ze toch gelukkig is. 

Catherine gaat een avondje stappen in Londen met haar zusjes. Haar besluit is nog open. Ze danst heerlijk in de disco. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen een mondain of stil leven. Ze wil uiteindelijk wel het klooster in, maar zuster Yassant zegt dat de nonnnen haar er nog niet klaar voor achtten. ‘Als je het echt wilt, wil je het over een half jaar nog steeds.’ Catherine is teleurgesteld maar aanvaardt het besluit. 

Jacinta krijgt de ring, als teken van haar huwelijk met Christus. Hij heeft haar hart veroverd. Ze ziet hem als de ideale man. Het leven als non vraagt moed en geduld, zegt ze. Ze kreeg geen fax uit de hemel dat dit haar weg was, maar ze wil het vanuit haar hart.   

Clara is na vijf maanden onverwachts weer naar huis gekomen om nog eens na te denken over de vraag of ze haar leven in een gesloten orde wil doorbrengen. Ze miste vooral haar familie. Ze heeft niet het gevoel dat ze gefaald heeft.

Hier een recensie in The Telegraph, hier een bespreking in The Guardian.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten