Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 2 maart 2013

George Harrison – Living in the material world (2011), documentaire van Martin Scorcese



Van kleine Beatle tot wereldverbeteraar

In een kleine drieëneenhalf uur portretteert Martin Scorcese George Harrison aan de hand van collega’s, familie en vrienden. Wat zou je tegen hem zeggen als je hem weer tegenkwam? Boezemvriend Eric Clapton zou gewoon weer verder gaan waar ze gebleven waren, zijn zoon Dhani zou zeggen dat hij altijd nog om hem heen was geweest, filmproducer Ray Cooper kan er nog steeds niet over uit dat George er niet meer is.

George Harrison (1943-2001) kwam uit een Noord-Engels katholiek arbeidersklassegezin en had een muzikale moeder. Zijn broers Harry en Peter vertellen naast elkaar op de bank over het koude huis waarin ze woonden. Volgens Paul McCartney was muziek een manier om uit de ellende te komen. Hij introduceerde de stille Harrison bij John Lennon, omdat ze een gitarist nodig hadden. De liedjeszangers waren meteen onder de indruk van zijn kwaliteiten.

De Duitse bassist Klaus Voorman was totaal begeesterd toen hij de band in Hamburg hoorde spelen. Ze sliepen bij de moeder van Astrid Kirchherr. De knappe Astrid raakte verliefd op Stuart Sutcliffe. Na diens overlijden door een hersenbloeding werd ze getroost door de andere bandleden. The Beatles begonnen pas echt toen Ringo Starr begin jaren zestig erbij kwam. Het was het begin van Beatlemania die als een schokgolf door de wereld trok. De vier jongens uit Liverpool hadden chemie en charisma. George schreef zijn ouders over meisjes die van het dak afvielen. Hij hield van al dat publiek maar heeft ook het idee dat ze hem aanzagen voor een ander. Volgens Ringo had George twee gezichten: een rustige, aardige jongen en een boze man. Producer George Martin zag in hem een loner.

George kon meer dan alleen de accoorden spelen bij de liedjes die Paul en John bedachten. Het was daarom niet vreemd dat hij niet alleen maar Beatle wilde zijn. Geld was niet het doel, drugs uiteindelijk ook niet. George zocht het, geholpen door sitarspeler Ravi Shankar en later de Maharishi, in spiritualiteit. George zou graag een spiritueel wezen zijn, zegt zijn vroegere vriendin Pattie Boyd, maar had ook een aardse kant. Omdat de groep ook mentaal uitgezongen was, werden The Beatles aan het eind van de jaren zestig ontbonden. Dat was een mijlpaal in de Engelse geschiedenis.

Phill Spector was onder de indruk van het vele materiaal dat Harrison verzameld had zoals My sweet Lord en hielp met het produceren van het album All things must pass (1970). George was onder de indruk van de Krishnabeweging en ging chanten. Bezoeken aan India leidden tot in 1971 The Concert for Bangadesh. Het was het eerste benefietpopconcert met veel muzikanten. George kocht een oud landhuis waarin hij gasten ontving en met hen musiceerde. In 1973 volgde het album Living in the Material World. Dark Horse (1974) kreeg slechte kritieken maar George ging door. Met drugs, met Olivia, nadat Eric Clapton Pattie had ingepikt en met film. Hij financierde de film The life of Brian omdat de beoogde geldschieter het vanwege de inhoud liet afweten en riep Ray Cooper op om Time Bandits te produceren.

Na de dood van John Lennon was George vooral boos dat hij niet de kans had gekregen bewust uit zijn lichaam te treden. Zelf zocht hij steeds meer rust, zegt Olivia, die helaas niet zo’n begenadigd spreker is. Het samenspelen met de vriendengroep Travelling Wilburys in een studio van Bob Dylan was als een comeback. De vraag naar de titel van een nummer werd beantwoord door een krat in de hoek met daarop de woorden Handle with care. Na de dood van Roy Orbinson kreeg George kanker. Behalve voor zijn zoon zag hij niet veel reden meer om te leven. Een moordaanslag in zijn huis heeft het ziekteproces verkort, zegt zoon Dhani. Tenslotte zien we George net als in het begin van de documentaire weer tussen de tulpen. De Beatle die voor altijd ontoegankelijk bleef, een muzikale perfectionist, een gedrevene, een kleine Beatle die opklom tot wereldverbeteraar.

De vele nummers maken de documentaire tot een feest. Helaas worden ze vaak wel abrupt afgebroken, maar dat zet weer aan om nog lange tijd alles weer op YouTube voorbij te laten komen. Hier het onsterfelijke Handle with care en hier de trailer van Living in the material world.     

Geen opmerkingen:

Een reactie posten