Wat moet je als meisje als je na de overstap van het
basisonderwijs op een middelbare school komt waarop allemaal rijke kinderen
zitten en jij de dochter bent van een café eigenaar uit een slecht milieu? Als
je door je klasgenoten wordt genegeerd en je ouders weinig aandacht voor je
hebben? Als je ’s nachts wakker wordt van het geschreeuw van licht ontvlambare
cafégasten, als je op opzichtige wijze verleidt wordt door habitués die naast
het café wonen?
Dit overkomt de elfjarige Stella Vlaminck (zie foto) in 1977 in Parijs.
Ze is een bedeesd meisje met een grote gevoeligheid, dat we door de ogen
van Sylvie Verheyde heel dicht naderen, terwijl Stella zelf via een voice-over
commentaar levert op haar levenssituatie. Ze is wellicht beduusd omdat ze gebukt
gaat onder een nare ervaring uit het verleden. Ze doodde een bakkersdochter maar
het incident werd in de doofpot gestopt. Stella draagt het incident nog steeds
met haar mee. Het maakt dat ze niet onbekommerd kan leven, dat ze op haar hoede
is, maar tegelijk zet ze wel door. Men ziet de radertjes in haar hoofd op
topsnelheid bewegen om te bepalen wat voor haar de beste mogelijkheden zijn.
Meteen al de eerste dag op de nieuwe school loopt ze een
klap op van een jongen. School is niet leuk maar wel een kans. Dat is duidelijk
voor Stella, al heeft ze moeite het leertempo bij te houden. Ze houdt zich
koest maar wordt door de vakleraren en - leraressen vaak aan de schandpaal
genageld. Gelukkig is een klasgenote, de intelligente Gladys Fernandez van
Argentijnse komaf, wel aardig tegen haar. Stella gaat veel naar Gladys toe die
uit een hechte joodse familie komt met een vader die psychiater is en een boek
heeft geschreven over adolescentie en bewustzijn.
Door Gladys gaat ze Balzac lezen. Daardoor kan ze zich
onttrekken aan de holle sfeer in het café, al legt ze ook nog steeds graag een
kaartje met de mannen. Heel mooi is de scène waarin ze met kerst, dat in het
café in de middag wordt gevierd, in haar nette jurkje klaar zit aan de bar met
achter haar een vrij jonge barkeeper, die wel aardig voor haar is. Het is de
stilte voor de storm waarin een oom, zoals traditie is, zijn lul in een
champagne beker zal stoppen.
Ze wordt voor het eerst ongesteld, kijkt naar een jonge man
en vrouw die het tijdens een voetbalwedstrijd op televisie zich in de wc aan elkaar
verlustigen, scheurt het kinderbehang van de muren van haar kamer en krijgt op
school een waarschuwing omdat ze, na een ruzie tijdens de gymles, een
klasgenote met haar hoofd tegen de radiator geslagen heeft. Omdat ze bang is in
het donker slaapt ze op de grond naast haar vader.
In de zomer logeert ze bij haar oma in een gat waar weinig
te beleven valt, maar met Geneviève die uit een zwak milieu komt heeft ze een hele
goede band. Een paar dorpsjongens proberen het met hen aan te leggen maar
Stella moet daar niets van hebben. Als ze terugkomt hebben haar ouders
onenigheid over een minnaar van de moeder van Stella. Als Gladys vraagt wat ze
in de vakantie gedaan heeft, zegt Stella dat ze gefietst hebben. Ze reden wat
rond en zworven over de stortplaats, hoewel een tante van Geneviève hen dat
verbood.
Als Gladys wordt uitgenodigd op een feestje van klasgenootje
Nathalie gaat Stella gewoon mee. Ze vindt er eerst niets aan, maar als ze door de
grotere Alain uitgenodigd wordt voor een dans raakt ze verliefd. Als ze hoort
dat ze over is naar de volgende klas kan haar leven bijna niet meer stuk. Een
knappe prestatie van Stella.
Hier de Franse trailer,
waarin Stella naast een blond meisje in de klas zit, door haar het meisje uit Het kleine huis op de prairie genoemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten