The fabric
of a generation
The Troubadour was de club in West Hollywood, Los Angeles
waar in de jaren zeventig singersongwriters samenkwamen om hun eigen geschreven
liedjes te laten horen. The
songs waren a fabric of a generation. Ze brachten een intimiteit met
zich mee. De bar was van 1968 tot 1975 een springplank voor succes. Het was de
tijd na de rock en roll, het vertolken van teksten van anderen en de opkomst
van The Beatles. In een maatschappelijk onrustige tijd, met Nixon en Agnew aan
het roer, doken zij in het gat dat voor hen was opengelaten. Het was de juiste
muziek op de juiste plaats, zeggen verschillende personen in deze fascinerende
documentaire, opgebouwd rond James Taylor, de man met de magnifieke stem en de
intens tokkelende gitaarklanken.
In 2007 gaf hij samen met de 68-jarige maar nog altijd
springlevende Carole King in The Troubadour een optreden om hun samenwerking te
herdenken. Ze konden muzikaal altijd goed samenwerken, de verlegen James met
zijn lange haren en de extraverte vrouw, die als kleuter al achter de piano zat
om melodieën uit te proberen. James gaf haar zelfvertrouwen, zegt Carole.
De kale man die ooit een langharige was woont in een rustige
omgeving in Massachusetts. Wat is de zin om over muziek te praten? vraagt hij
aan Morgan Neville. Hij haalt tegenwoordig optredens door elkaar. Op zijn
achttiende in 1966 had Taylor een band maar vanwege drugsproblemen week hij uit
naar Engeland. Hij werd onder de hoede genomen van Peter Asher en maakte zijn
eerste album onder het Apple logo van The Beatles. In 1969 trad hij voor het
eerst op in The Troubadour en meteen daarna op het Newport Folk Festival. Zijn
tweede album bevatte minder toeters en bellen. Asher hielp hem met afkicken.
Taylor zegt dat hij geluk heeft gehad want slechts vijftien procent slaagt
daarin.
Carol ontwikkelde zich via The Shirelles en haar toenmalige
man Gerry Coffin. Op haar achttiende had ze haar eerste hit met Will you
love me tomorrow. Haar album Tapestry (1971) was een enorm succes.
Ze combineerde haar zangcarrière combineerde met haar moederschap en hield de
publiciteit van haar af. Een van haar dochters herinnert zich dat ze haar
moeder So far away hoorde zingen en dat ze haar vreselijk miste. Haar
dochters kunnen nu rustig terugkijken en lachen om het organic food dat ze door
hun moeder naar binnen gewerkt kregen, terwijl snoep absoluut verboden was.
De singersongwriter veroverde in de jaren zeventig de
Verenigde Staten. Overal verschenen liedjeszangers in bars en cafés, die
daarmee aardig wat geld konden verdienen. Zo zijn The Byrds ontstaan. David
Crosby ontmoette Joni Mitchell in een koffiehuis in Florida. James Taylor
beleefde een mooie tijd met haar, te mooi om waar te zijn, zegt hij er zelf
over. Mannen en vrouwen waren gelijkwaardig. Het was een bijzondere periode met
wiet en vrije liefde, zegt Crosby met een heimweevolle blik in zijn ogen.
The Troubadour ging in 1975 onder aan het eigen
succes. Eigenaar Doug Weston, die muziek belangrijk vond als een middel om
mensen bij elkaar te brengen, haalde iedereen binnen. The Hoot Nights waarop
iedereen iets naar voren kon brengen, waren legendarisch. Steve Martin, Jackson
Browne, Kris Kristofferson, (The) Eagles en Elton John zijn voorbeelden van
successen, net als Jackson Browne die als zestienjarige gefrustreerde jongeren
meteen de sterren van de hemel speelde.
The Troubadour kreeg concurrentie van de Roxy
op de Sunset Strip. De sound werd buiten Californië steeds minder gewaardeerd,
net als de liederlijke taferelen eromheen. Men werd opgeslokt door de
muziekindustrie, waarin de eigen ervaring in ondersneeuwt. Doug Weston overleed
in 1999. Inmiddels is de muziekclub in ere hersteld. In 2010 was er een
herdenkingsconcert. Hier
een montage van gespeelde nummers.
Hier
James Taylor met Fire and rain uit 1970. De documentaire werd in
Nederland uitgezonden onder de titel Poptempel in Californië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten