Menno Wigman over Mijn naam is legioen, VPRO-boeken 22 januari 2012

Menno is niet bijbelvast maar weet toch bijna het eerste motto van zijn nieuwe dichtbundel te repliceren, dat gaat over het antwoord van Christus op de vraag hoe zijn naam luidt. ‘Mijn naam is legioen, want wij zijn talrijk,’ staat er in Marcus V. Het tweede motto van Johnny Rotten die veel veranderd heeft als rebel, staat daar lijnrecht tegenover. De nieuwe bundel die gaat over weerzien in woede, sluit daarop aan. ‘Bekijk het maar,’ zegt Wigman strijdvaardig.

Er bestaat ook een Dossier Wigman. Wim Brands houdt de donkerbruine map omhoog, die het resultaat is van het gastschrijverschap in de psychiatrische inrichting in Den Dolder. Wigman verbleef daar drie en een halve maand in een verlaten paviljoen, werkte met de patiënten en schreef daarover in het dossier. Hij sloot af met een middagje poëzie door patiënten. Hij zocht ook naar teksten van patiënten uit de jaren veertig maar die bestonden niet meer. Ze waren weggegooid, weggeraakt of anderzijds verdwenen.

Wigman leest op rustige, afgewogen manier het gedicht Zwembad in Den Dolder voor. Brands vraagt wie de mooiste idioot wel was, die in het gedicht voorkomt. Wigman antwoordt dat hij vaak op klank schrijft. En dat doet hij prachtig.

Hij schrijft ook voor Eenzame uitvaarten, een project dat werd begonnen door Bart Droog, stadsdichter in Groningen en dat vervolgens vanaf 2003 navolging kreeg in Amsterdam onder leiding van F. Starik. Wigman schreef het gedicht Soms voel je dat je leeft voor de Portugese Engelsman José die naar Amsterdam kwam en zich daar in de openbare ruimte verhing. De man moet wanhopig geweest zijn, zegt Wigman, nadat hij het gedicht heeft gelezen, maar hij vindt de actie ook brutaal en goed passen bij het motto van Johnny Rotten. Hij vertelt erbij dat diens vrouw in Engeland geen geld had om naar Amsterdam te komen om haar man te identificeren.

Kamer 421 is een gedicht over zijn moeder die met vasculaire dementie is opgenomen in een verpleeghuis in Bloemendaal en uitkijkt over de bomen. Haar toestand wisselt en dat is al jaren zo. Ze praat met veel fantasie. Een gedicht moet het laatste woord zeggen, vindt Wigman. Hij wil van haar ziekte geen project maken, maar met een paar woorden de essentie van haar toestand weergeven. Zo indringend mogelijk.

Brands zegt dat eind januari de nieuwe stadsdichter van Amsterdam gekozen wordt en wenst Wigman daarmee veel succes.   

Hier een recensie in de NRC van 13 januari j.l.van Guus Middag met de titel 39 nieuwe gedichten en ze zijn allemaal goed.