Filmrecensie: Altiplano (2009), Peter Brosens en Jessica Hope Woodworth

Poëtisch gefilmd sociaal drama in de Andes.

De beelden zijn prachtig: in Turubamba, een dorpje omgeven door de bergen van de Andes, wordt een Maria processie gehouden, met Indianen met maskers op, zoals van de zon en de maan. Het Mariabeeld valt kapot op de grond, als kinderen een glinsterend goedje ontdekken dat als kleine plasjes in het zand ligt. ‘Kijk het glinstert,’ zeggen ze.

We schakelen over van Peru naar Irak, waar oorlogsfotografe Grace onder schot gehouden wordt en op bevel een foto moet maken van haar gids Omar, die op hetzelfde moment wordt neergeknald. De Belgische Grace is er kapot van, wil niet genomineerd worden voor de Pulitzerprijs en stopt met fotograferen, al zegt haar echtgenoot Max, die op het punt staat te vertrekken naar een kliniek in de Andes dat ze er wel mee moet doorgaan.

In Turubamba verloven zich Saturina en Ignacio. Ze krijgen geschenken waaronder een flesje met een bijzondere vloeistof. Omdat de moeder van Saturina zich niet goed voelt gaat ze naar een medicijnman, maar als dat niet helpt gaat ze naar een ziekenhuisje waar ook Max werkt. Als men daar ook niets voor haar kan doen gaat Ignacio naar de gletsjer om heilig water te halen. Hij vertrekt al met een bloedneus en overleeft de tocht niet. Saturina geeft inmiddels de restaurateur van het Mariabeeld een glas maisbier. Men is er in het dorp van overtuigd dat alles weer goed komt als het beeld gerepareerd is. Ze is in alle staten als Ignacio dood in een kleed naar het dorpsplein wordt gebracht.

Max, die Grace mist, stuurt een videoboodschap naar België waarin hij zegt hij droomde dat zij blind was en dat Grace ongetwijfeld de betekenis zou achterhalen als ze daar was.

Tijdens een artsenoverleg neemt een van de vrouwelijke artsen het initiatief om op onderzoek uit te gaan in Turubamba. Ze worden echter door de bewoners weggejaagd met stenen. Saturina is des duivels over die werknemers van de gringokliniek, zoals ze dat noemt. Max raakt gewond en moet zijn camera achterlaten.

Grace heeft dan al besloten om naar Turubamba te gaan. Een bittere ontknoping volgt.

Voor een deel is deze lyrische film gebaseerd op werkelijke feiten. In de strijd tussen de Indianen en de gouddelvers, de gringo’s, kiest het leger voor de kant van de industriëlen. Een blokkade wordt opgeruimd. Mooi passend is de dramatische muziek van Gorecki.

We zien fascinerende beelden van het kolossale landschap van de Altiplano, een plateau in de Andes, met daarin onbeweeglijke figuren die volgens mij de doden moeten voorstellen die door de kwikverontreiniging al gevallen zijn. Niet voor niets viel de film Altiplano over al in de prijzen.