De ernstige gevolgen van het recht in eigen hand nemen
De Israëlische documentairemakers Tali Shemesh en Assaf
Sudry maakten met Death in the terminal
op hartverscheurende wijze duidelijk hoe gemakkelijk het is dat men in geval
van een terreuraanslag voor eigen rechter gaat spelen en een vermeende
terrorist die gewond op de grond ligt, nog eens extra bewerkt.
Tali Shemesh en Assaf Sudry beginnen met beelden van de vele
camera’s die in het busstation staan waar de aanslag gepleegd werd. Aan het
begin van de dag klinken vrolijke klanken van een radiostation, tot de rust
wreed verstoord wordt door schoten. Opeens zien we mensen naar binnen rennen,
achter een barretje schuilen of verder door lopen. Een Eritreeër wordt
neergeschoten door een bewaker en ligt gewond op de vloer, waar hij onder schot
gehouden wordt en wreed toegetakeld. Verschillende ooggetuigen vertellen in de
documentaire wat ze hebben meegemaakt.
Soldaat Daniël vertelt dat hij met een vriend Ben stond te
wachten op een bus en dat zij eerst nog naar de wc gingen, toen ze schoten
hoorden. Hij keek om de hoek en zag het bebloede hoofd van een militair op de
grond liggen. Na nieuwe schoten ging Ben ook kijken. Na de inval van de politie
werd Daniël zwaar aan zijn arm getroffen en ook in zijn buik geschoten, hoewel
hij vertelde dat hij een soldaat was.
Een verkoopster bracht een collega en ging op onderzoek uit
omdat ze ook verpleegster was. Ze kwam bij een slachtoffer en probeerde het gerust
te stellen vanwege de kans op een shock. Daarna vielen er meer slachtoffers
waarin een bekende die ze tevergeefs met een hartmassage in leven probeerde te
houden.
Een gevangenisbewaker was in de buurt en nam een kijkje in
de terminal. Hij zag de terrorist op de grond liggen en ook dat hij geschopt
werd. Omdat de terrorist bewoog zette men een bank over hem heen, waarop de
bewaker plaatsnam en de man verbood om op te staan.
Moshe, een vrijwilliger van de kibboets, stond te eten bij
een barretje en dronk juist van zijn shake, toen de aanslag plaatsvond. Hij
probeerde te voorkomen dat men voor eigen rechter speelde. De man op de vloer
zag er niet uit als een terrorist, vond hij en hij ging weg met het gevoel dat
het niet klopte. De volgende dag kwam hij opnieuw langs de plek waar hij
gestaan had en zag daar kogelgaten. In de bus besloot hij een daad te stellen
door de shake op te drinken.
Een falalelverkoper filmde in de terminal en vond eveneens
niet dat hij men een terrorist van doen had want die dragen meestal geen
slippers. Hij wilde zeggen dat de man onschuldig was maar als Arabier is het
gevaarlijk om zoiets te roepen.
Soldaat Yotam zegt ook dat de man niet verdacht oogde. Hij
volgde de echte terrorist die naar buiten vluchtte en daar onschadelijk werd
gemaakt.
De neef van de Eritreeër zegt dat Haflom, zoals de nog jonge
man heette, een goed mens en gezinshoofd was.
Het is de vraag of militairen die aan de wraakactie meededen
vervolgd worden. Eerder werden executies van geboeide Palestijnen nauwelijks bestraft.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten