Filmrecensie: Locke (2013), Steven Knight

Hoeveel stress kan een man aan?

Tom Hardy (Londen, 1977) maakte veel indruk als de oudste broer van de Bondurants die in de dertiger jaren een illegale whiskystokerij in Virginia hadden en die lang verdedigden tegen de zin van een rechtlijnige assistent sheriff. Een jaar later maakt hij opnieuw veel indruk door een fantastische rol in het net zo fantastisch scenario van de Engelse filmregisseur Steven Knight (Marlborough, 1059).

Bijzonder in de film is het feit dat we alleen beelden zien van hoofdpersoon Ivan Locke, die ’s avonds in de auto van Birmingham naar Londen rijdt. Hij is gelukkig getrouwd, heeft twee zonen en is een goede ploegbaas van een bouwonderneming die de volgende dag een belangrijke opdracht moet verrichten. In opdracht van bazen uit Chicago dient zoveel beton gestort te worden voor een project als nog nooit gebeurd is. Daarvoor moet ook in logistiek oogpunt veel gebeuren. Locke heeft een draaiboek gemaakt waarin hij de hele operatie met vrachtwagens vol hoogwaardig beton die naar de bouwplaats zullen rijden, geschreven heeft.

Hij rijdt echter van zijn opdracht vandaan omdat een assistente van 43 jaar, die hij negen maanden daarvoor zwanger heeft gemaakt na een feestje op zijn werk, in een Londens ziekenhuis op het punt staat te bevallen. Omdat de vrouw, Bethan geheten, verder niemand heeft, voelt hij zich geroepen haar bij te staan. Hij is per slot van rekening de vader.

In de auto voert hij niet alleen telefoongesprekken met haar, maar ook met zijn ondergeschikte Dolan die de operatie de volgende dag moet leiden. Hij belooft de man dat hij hem telefonisch zal begeleiden. Daartoe moet Dolan meteen al onderzoeken of ze overal de juiste soort beton krijgen, want de fundering van het gebouw moet wel in orde zijn. Onderwijl belt hij naar zijn vrouw Katrina, om haar de moeilijke boodschap over te brengen, hetgeen hij al veel eerder had willen doen. Het is de avond van een belangrijke voetbalwedstrijd waar zijn zoons zich zeer op verheugen. Zijn vrouw is zelfs bereid geweest om het clubshirt aan te trekken, zegt een van hen. Katrina is bijzonder ontstemd over zijn mededeling, waardoor de stress bij Ivan alleen nog maar toeneemt. Per slot van rekening krijgt hij ook nog zijn ontslag aangezegd door het hoofd van de bouwonderneming.

Gedurende anderhalf uur blijft Ivan de verschillende schoteltjes overeind houden. Overal doemen gevaren op. De bevalling gaat niet vanzelf omdat de navelstreng om het halsje van het kind zit, Katrina is zo boos dat ze niet meer wil dat hij nog naar huis komt en Dolan blijkt aan de alcohol te zitten waardoor de instructies uit het draaiboek, dat hij per ongeluk in de auto mee heeft genomen, moeizaam doorkomen. Tegen de ongeruste Bethan zegt Ivan dat hij binnen enige tijd bij haar zal zijn, als hij tenminste niet gestuit wordt door een file. De teleurstelling van zijn zoons over de afwezigheid van hun vader is duidelijk voelbaar. Daarbij is hij ook nog verkouden.

Tussen de wisselgesprekken door horen we dat Ivan gemotiveerd wordt door wraak op zijn overleden vader die zich juist helemaal niet verantwoordelijk gedroeg. Af en toe wordt het Ivan teveel en uit hij een kreet van wanhoop maar meteen daarna is hij weer de verantwoordelijke man die doet wat hij zich heeft voorgenomen.    

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Lawless.