In de voetstappen van een beroemde rocker
De Argentijn Carlos Gutierrez werkt in een metaalfabriek
maar heeft zijn leven gewijd aan Elvis Presley. Hij vereenzelvigt zodanig met
de rocker dat hij zijn vrouw Alejandra Priscilla noemde en zijn dochter Lisa
Marie. Tijdens concerten, waarin hij gekleed gaat als Elvis, zingt hij de
liederen van zijn idool, in de auto heeft hij altijd een bandje van hem aan
staan en thuis kijkt hij altijd diens video’s. Armando Bo schetst het jaar dat
Elvis op 42 jarige leeftijd in Graceland stierf. Hoe reageert Gutierrez daarop?
Florissant is het leven van Gutierrez niet verlopen. Hij
leeft gescheiden van zijn vrouw en heeft niet zoveel contact met zijn
dochtertje Lisa. Zijn vrouw is slecht te spreken over de invulling van zijn
vaderschap en wil hem dat dan ook ontnemen. Met zijn optredens verdient hij ook
al niet veel en vaak moet hij ook zeuren om zijn geld. Gutierrez bijt wel van
zich af. Hij dreigt de eigenaar van een club die hem niet uitbetaalt dat hij de
tent in de fik zal steken, hetgeen hij later ook doet.
Bo begint heel mooi met beelden van de brede trap die naar
een uitgaansgelegenheid leiden waar Gutierrez met zijn band optreedt. Zijn eigen
huis oogt erg armoedig. Hij wil graag dat zijn dochter naar een optreden komt
kijken wanneer hij Unchained melody
zingt en geeft haar een merel in een kooitje die de naam Elvis kan zeggen.
Alejandra is niet zo blij met de vogel, want zij verdient niet genoeg in de
supermarkt om voedsel voor het beestje te kopen. Ze vindt het ook verkeerd dat
haar vroegere echtgenoot Lisa in de richting van een muziekcarrière wil duwen. Ze
merkt dat hij dikker is geworden, maar dat is juist ook de bedoeling van de
look-a-like.
Gutierrez treedt met een gitaar op in het verzorgingstehuis
waar zijn moeder woont. Hij vertelt haar dat hij tot iets groots in staat is.
We zien beelden van zijn ontslag in de fabriek en nemen met hem een laatste
blik in zijn fotoalbum. Wat hij van plan is, wordt niet duidelijk, want een
auto ongeluk van Alejandra en Lisa stuurt zijn plannen in de war. Hij neemt de
verzorging van Lisa op zich, waardoor de band tussen vader en dochter zich
verstevigt en bezoekt Alejandra die in het ziekenhuis in coma ligt.
Gutierrez is geen sul die alles maar over zich heen laat
gaan. Tijdens een optreden stapt hij boos van het podium omdat de microfoon
niet goed werkt, maar gaat later weer verder omdat de show door moet gaan. Door
zijn ergernis vergeet hij Lisa mee terug naar huis te nemen, maar hij
realiseert zich net op tijd dat zij op hem staat te wachten.
Gelukkig gaat het beter met Alejandra. Gutteriez verkoopt de
inboedel van zijn huis en zegt tegen zijn dochter dat hij op tournee gaat. Hij
weet nog niet wanneer hij weer terug is. De band tussen vader en dochter is dan
zo sterk dat Lisa zijn gemis betreurt. Voordat hij weg gaat zegt hij haar nog
dat zij voor haar idealen moet leven. Mooi is het lied Unchained melody dat hij dan zingt.
The last Elvis laat duidelijk zien dat Armando Bo invloed
heeft gehad op de vroegere films van Alejandro Inarritu. Bo produceerde de
films 21 Grams (2004), Babel (2006) en Biutiful (2010) van Inarritu en schreef mee aan Biutiful. Het zijn stuk voor stuk kleine
persoonlijke drama’s, waarin niet teveel wordt uitgelegd maar des te meer
getoond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten