Queeste naar de aard van de mens met een hoog Star Wars
gehalte
De mythische figuur Prometheus spreekt tot de verbeelding.
Voorafgaande aan zijn vertaling van Prometheus
geboeid door Aeschylus, geeft Gerrit Komrij een aantal opvattingen weer
over deze halfgod. Prometheus werd door atheïsten zoals Nietzsche, revolutionaire
denken als Marx en dichters als Henriëtte Roland Holst een lichtend voorbeeld
voor de mensheid beschouwd, maar ook christenen en kunstenaars liepen met hem
weg. Nog steeds kent geen roem geen einde, zoals Jan Decorte laatst in zijn uitgebeende voorstelling Geboeid/Prometheus liet zien.
Ridley Scott vertaalt de mythe van Prometheus in science
fiction, waarbij Prometheus geen goddelijk wezen maar een ruimteschip is,
waarmee een groep onderzoekers op weg gaan naar onze herkomst. De vondst van
Elisabeth Shaw en Charlie Holloway van bijzondere tekens in een grot in
Schotland in het jaar 2089 vormt de aanleiding tot de missie. Leider van de
missie is Meredith Vickers, die het bedrijf Weyland vertegenwoordigt dat het
project gefinancierd heeft. Het is meteen duidelijk dat deze strakgekapte
blondine, anders dan de eerlijke wetenschappers, een verborgen agenda met zich
meevoert. Ze heeft een assistent bij zich die niet van onze wereld is, maar een
robot, al valt dat er dat van de buitenkant niet van af te zien. Deze David,
gespeeld door Michael Fassbender, is bijzonder van nut omdat hij oude talen kan
lezen, moeilijke raadsels met succes kan oplossen en niet, zoals de menselijke
wezens, vatbaar is voor ziekten die op de buitenaardse planeet heersen.
De aankomst op die verre planeet is spectaculair, zoals vele
scènes in Prometheus dat zijn. Zelfs
voor iemand die zich dood verveelde bij een film als Star Wars, biedt de film van Scott veel genoegen. Tot een zekere
grens natuurlijk, want ook Prometheus
gaat behoorlijk over de top waar het om de strijd tegen het kwaad gaat. De
missie uit 2093 doet erg denken aan de inval in Irak in 2003. Ook hier komt een
soort tankwagen voor die door de woestijn naar een vallei rijdt, waar sprake is
van bewoning. Als ze eenmaal de grot bereikt hebben die de ingang vormt van het
wooncomplex ziet Shaw dezelfde tekens als in de grot in Schotland en weet ze
dat ze goed zitten. Fraai zijn de schimmige radioactieve wezens die zich om hen
heen bewegen, net als doden die in een sarcofaag liggen. Op een moment dat er
een storm op komst is en de onderzoekers terug moeten naar Prometheus, neemt
Shaw nog even gauw een helm mee dat daar los op de grond ligt en dat na
onderzoek een menselijk hoofd blijkt te bevatten. Hoewel ze tijdens het
onderzoek het hoofd niet kunnen behouden, blijkt wel uit het DNA dat ze met een
mens van doen hadden.
Spanning wordt op nogal kinderlijke wijze opgewekt door de
moeite die Shaw heeft om, met gevaar voor eigen leven, het hoofd nog net voor
het noodweer losbarst het ruimteschip binnen te krijgen. Als blijkt dat er nog
twee onderzoekers niet zijn teruggekeerd gaan de collega’s op opnieuw en verder
het wooncomplex in en stuiten daar op angstwekkende situaties die fraai worden
weergegeven met energetische patronen. Holloway wordt daar ernstig ziek van en
ook Shaw krijgt het te verduren als ze bij terugkomst in het ruimteschip met
hem gevreeën heeft. David constateert dat ze drie maanden zwanger is, waarop
Shaw, die nattigheid voelt, een auto operatie op zichzelf uitvoert, dat het
mooiste fragment uit de film genoemd kan worden.
De verschijning van Peter Weyland, de baas van het bedrijf
die hen uitgezwaaid heeft maar incognito blijkt te zijn meegegaan, luidt het
teveel aan Star Wars in. Zijn verlangen naar eeuwigheid komt hopeloos ten val
en ook zijn dochter Meredith Vickers, die op haar scherm ziet dat het fout
afloopt en terug wil naar de aarde, overleeft de missie niet. Ellie Shaw is de
heldin die, behalve zichzelf in veiligheid weet te stellen, ook nog voorkomt
dat de aarde verder bestookt wordt door aliëns, die in de film Engineers worden
genoemd. Ze krijgt daarbij de hulp van David die weliswaar onthoofd is, maar
haar desondanks verder kan loodsen naar andere planeten. Wordt vervolgd zou ik
zeggen, want het idee van buitenaards leven blijft ons bezig houden. Het zou
daarbij aardig zijn als combat achtige scènes vermeden worden en Shaw eens
wezens aantreft die vooral het goede uitstralen, zoals Prometheus ook voor ogen
had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten