Filmrecensie: Reykjavik – Rotterdam (2008), Óskar Jónasson

Slapstick brengt leven in zwarte komedie

Films uit IJsland kennen een eigen sfeer. In de kou lijkt voor weinig anders plaats dan voor drank en geweld. Óskar Jónasson voegt in Reykjavik – Rotterdam een knap staaltje slapstick aan het barre leven van de bewoners toe zodat deze hel voor de kijker draaglijk blijft.

Reykjavik – Rotterdam speelt zich af in een crimineel milieu. De onderbetaalde havenbeambte Kristofer smokkelde ooit pure alcohol, maar sinds hij een voorwaardelijke straf heeft gekregen onthoudt hij zich daarvan. Het onderhoud van zijn gezin, bestaande uit kapster Iris en hun twee zoons, baart hem echter zorgen. Zijn vertrouweling Steingrimur geeft hem zijn afgedankte spullen, zoals een koelkast. Geheel belangeloos gaat dat echter niet. De alleenstaande Steingrimur heeft een oogje op Iris. Helaas redt Kristofer het ook niet met de hulp van Steingrimur. De huurachterstand groeit. Zijn motivatie om nog één keer alcohol vanuit Rotterdam te smokkelen wordt naast geldgebrek ingegeven door het feit dat Arnor, de broer van Iris, gefaald heeft bij de vorige smokkeltocht waarbij hij alle alcohol over boord gegooid heeft en in elkaar geslagen werd door zijn opdrachtgever Eirikur.

Na de inleidende acties, waaronder de aanschaf van een oud Ford busje waarin de alcohol vervoerd moet worden, is de twaalfdaagse tocht naar Rotterdam een mooie episode in de film. Steingrimur staat bij de havenautoriteiten garant voor de goede bedoelingen van Kristofer. De oude scheepsmaten van Kristofer begroeten hem met veel plezier, de kapitein daarentegen wantrouwt diens bedoelingen. Kristofer zoekt met zijn medestanders een plek in de machinekamer om de alcohol te verbergen en bespreekt hoe ze ervoor kunnen zorgen dat het schip langer in Rotterdam aangemeerd blijft, zodat zij de buit naar binnen kunnen brengen. Tijdens de overtocht heeft Arnor andere bedoelingen. Hij steelt het geld dat Kristofer achter een schot heeft weggestopt.

Ook in Reykjavik is het spannend. De ploeg van Eirikur verbouwt het huis van Iris uit wraak voor het falen van haar broer. Iris neemt haar toevlucht tot Steingrimur die haar en haar zoons uitnodigt om zolang bij hem te komen wonen. De zoons zien dat wel zitten, want Steingrimur heeft de nodige computerspelen zoals Wii in zijn huis, maar Iris is bedacht op avances van de man, die later inderdaad volgen als Eirikur de gevel van de kapsalon aan diggelen heeft gereden. 

De slapstick komt vooral naar voren tijdens de overbruggingstijd in Rotterdam. De oude Ford begeeft het in het centrum, Arnor maakt tijdens de reparatie gebruik van de gelegenheid om te vluchten, de botte en autoritaire crimineel Hoogland (een fraaie rol van

Victor Löw) boeit de IJslanders als ze geen geld blijken te hebben en gebruikt ze bij een kunstroof. De IJslanders gaan er na een schermutseling met de politie met een opgerold doek vandoor en dumpen dat achterin het busje. Net op tijd zijn ze terug op het schip. De kapitein had al argwaan, maar Kristofer werd door zijn maten op het schip gedekt. Arnor blijkt inmiddels extacy voor het geld gekocht te hebben. 

Razendsnelle acties volgen zich op naarmate de ontknoping van de film nadert. Steingrimur, die zijn zin niet krijgt van Iris, verraadt de plannen van Kristofer aan de havenautoriteiten, maar de laatste heeft zijn plan getrokken. Daartoe heeft hij de huissleutel van de kapitein gestolen en een kopie bijgemaakt. Met de nodige bravoure stapt hij te midden van douane personeel van het schip af, niet wetend dat Steingrimur zijn vrouw probeert weg te werken...

Hier de trailer.