Scherpe aanklacht tegen bouwfraude
Le mani sulla città
ofwel Hands over de city ofwel Macht over de stad gaat over
Napels in de jaren zestig en begint met helikopterbeelden van een overbelichte
stad met vele buitenwijken, begeleid door ijle muziek zoals vaker in films die
in de jaren zestig gemaakt zijn. We zijn getuige van een gesprek tussen bobo’s
over uitbreiding van de stad. Met de verkoop van grond is veel geld te
verdienen. Later spreekt de christendemocratische partij die aan de macht is,
zich uit voor uitbreiding, niet veel later gevolgd door de gemeenteraad. Een
alliantie van centrum- en rechtse partijen keurt de uitbreiding goed.
Een ramp in de stad verandert de sfeer. Omdat men in een
volkswijk aan het heien is gegaan, stort een flatgebouw in. De paniek is groot
en de beelden van provisorische hulp van buurtbewoners kennen van evenzovele
aardbevingen op het journaal. Soldaten worden ingezet en de gewonden worden
afgevoerd. Er zijn twee doden te betreuren.
In de gemeenteraad klinkt een roep om een commissie in te
stellen. De vraag komt vooral van de communistische vertegenwoordiging, aangevoerd
door De Vita. Hij wil een onderzoek naar de gevolgen van grondspeculatie. Het
tumult is groot. De christendemocraten gaan erin mee omdat er verkiezingen
aankomen en men de reactie van het volk vreest. Wel wil men het onderzoek
beperken tot de ramp in de Vico d’Andrea.
Een van de leden van de christendemocraten is speculant Eduardo
Nottola (Rod Steiger). Hij heeft aandelen in het bouwbedrijf Bellavista van
zijn zoon. Hij vreest voor zijn positie en belt met de burgemeester over de samenstelling
van de commissie.
De commissie doet onderzoek, onder andere naar de bouwvergunning,
die erg snel verleend is en kijkt naar de bouwtekeningen. Daarop is moeilijk
vast te stellen of er één of twee muren neergezet zijn. In het eerste geval had
nooit met de afbraak van een flat begonnen mogen worden. Er waren voorts
voorschriften maar het was niet duidelijk of die nageleefd werden. Daartoe
ontbrak de controle. Men gaat ook naar het ziekenhuis om de gewonden op te
zoeken. Veel levert het onderzoek niet op.
In de volkswijk breekt inmiddels de pleuris uit omdat men op
last van de burgemeester weg moet. Dit vanwege verder instortingsgevaar. Nottola
spint hier garen bij. De bevolking kan dan naar flats in de
uitbreidingsgebieden, maar die wil de eigen wijk niet uit. De Vita spreekt er
in de gemeenteraad schande van dat publieke grond aan een particulier is
verkocht die nog wel in de gemeenteraad zit ook.
De burgemeester wil er geen morele kwestie van maken, maar besluit
om Nottola bij de verkiezingen niet verkiesbaar te stellen als wethouder. Dat
zou hem namelijk veel stemmen kunnen kosten. Nottola wil dat zijn zoon zich
aangeeft en gaat naar de kerk om een kaarsje aan te steken. Dat helpt hem om
toch verder te kunnen om zijn plannen te verwezenlijken.
De Italiaanse opgewonden sfeer in de gemeenteraad en
daarbuiten is mooi in beeld gebracht. De mannen die helaas erg op elkaar lijken
in deze zwart wit film, zodat ik soms moeite had de een van de ander te
onderscheiden, maar de grondtoon is duidelijk: Rosi verzette zich tegen
corruptie en speculatie. Dat de film veel stof deed opwerpen, blijkt wel uit
het feit dat Rosi tijdelijk onderdak moest zoeken in Spanje.
Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten