Pages

donderdag 13 juni 2013

Filmrecensie: The king´s speech (2010), Tom Hooper



Vertrouwen en vriendschap sterker dan traditionele vormen

The king’s speech speelt zich af in de eerste periode van de vorige eeuw in het machtige Engeland van George V, die een derde van de wereldbevolking tot onderdaan heeft. In 1925 vraagt hij zijn zoon Albert, hertog van York, om namens hem een toespraak te houden tijdens een grote tentoonstelling in Wembley. Diens oudere broer is hem al voorgegaan. Albert hakkelt en stamelt voor de microfoon. Tijd om eens spraakles te nemen. Een afspraak op Picadilly loopt op niets uit omdat de leraar Albert met een mondvol ijsklontjes probeert te laten praten.

Liz, de vrouw van Albert, zoekt verder en maakt een afspraak met de Australiër Lionel Logue (zie foto).
Ze noemt zichzelf Mrs. Johnson en wil dat hij naar hun huis komt, maar Lionel weigert dat.
‘En als het om de hertog van York gaat?’ vraagt Liz. ‘Ook dan niet,’ antwoordt Lionel, die standvastig van aard blijkt, maar zelf ook niet alle succes van de wereld heeft, want zijn verlangen om toneel te spelen wordt steeds gestuit

De relatie tussen Lionel en Albert is bijzonder en een lust om naar te kijken. Vooral vanwege de sterke dialogen. Als ze tegenover elkaar zitten in de sjofele werkruimte van Lionel, wil die dat Albert het gespreksonderwerp bepaalt. ‘Dan kun je lang wachten,’ antwoordt Albert nukkig. ‘Ken je een mop?’ vraagt Lionel? Albert antwoordt dat timing niet zijn sterkste punt is. Ze steggelen over hoe ze elkaar zullen noemen. Albert wil liever niet met zijn koosnaam Bertie aangesproken worden, maar Lionel trekt steeds aan het langste eind. Hij krijgt ook voor elkaar dat Albert niet rookt. Het wordt Albert teveel als Lionel hem een tekst van Shakespeare laat voorlezen onder het draaien van luide muziek. Lionel neemt de tekst ook op en geeft de plaat als souvenir mee.

In een volgende scène zien we de oude George V die in 1934 de kerstboodschap voor de radio uitspreekt. Hij wil dat zijn zoon de speech oefent. Hij ziet Albert als de hoop voor de natie, omdat David alleen om vrouwen geeft. Albert brengt er niets van terecht, of zijn vader nou geduldig of bars reageert. Thuis luistert Albert de plaat van Lionel af waarop hij onbelemmerd spreekt. Liz hoort het ook en samen gaan ze weer naar Lionel met het verzoek om een mechanische aanpak van het stotterprobleem. Hoewel Lionel, op grond van zijn ervaringen met slachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog, liever een psychologische aanpak kiest gaat hij toch met spraak- en lichaamsoefeningen aan de gang.

Als George V in 1936 overlijdt neemt David als Eduard VIII het stokje over. Albert staat weer voor de deur bij Lionel, als die net een toneelrol speelt voor zijn zoons. Hij ondervraagt Albert over zijn verleden en zijn relatie met David en hoort over allerlei trauma’s die het stotterprobleem veroorzaakt hebben. Er ontstaat een vriendschapsrelatie.   

David krijgt geen toestemming in het huwelijk te treden met de Amerikaanse Wallis Simpson, die in hun relatie de broek aan heeft en ook contact heeft met de Nazi’s. Hij stapt op als koning en maakt daarmee de weg vrij voor Albert, hoewel het volk weinig vertrouwen in hem heeft. Samen met Lionel oefent hij zijn inzegening en zijn eerste oorlogstoespraak. Hoewel Albert eerst nog weerstanden heeft tegen de leraar zonder diploma’s moet hij zijn methodiek, die met zingen en vloeken gepaard gaat, wel aanvaarden.

Vertrouwen en vriendschap blijken sterker dan de traditionele vormen in deze stilistische hoogstandje van Tom Hooper. Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten